TextHelpchinese
         Previous Next

教于家則為母之罪君不能教于國則為君之非也

妾之子,少而不慢,長又能使,妾何負哉,妾聞之,子少
則為子,長則為友,夫死從子,妾能為君長子,君自擇
以為臣,妾之子與在論中,此君之臣,非妾之子,君有
暴臣,妾無暴子,是以言妾無罪也,襄子曰,善夫,佛肹
之反,寡人之罪也,遂釋之,君子曰,佛肹之母,一言而
發襄子之意,使行不遷怒之德,以免其身,詩云,既見
君子,我心寫兮,此之謂也,頌曰
佛肹既叛 其母任理 将就于論
自言襄子 陳列母職 子長在君
襄子說之 遂釋不論

[ 列女傳卷之四 / 十九(a) ]
Site Map | System Requirements | Contact Us | Funding Opportunities | Links | Credits
IATHPublished by The Institute for Advanced Technology in the Humanities, © Copyright 2003 by Anne Kinney and the University of Virginia